Ανάρτηση - Παράκληση

Μετά τα σχόλιά μου για τα κείμενα, τις θέσεις και το έργο της ΕΕΒΕΠ και της προέδρου της, παρατήρησα το εξής: υπήρξαν ποικίλες αντιδράσεις από διάφορα πρόσωπα, επώνυμα ή ανώνυμα, συναδέλφους και μη πάνω στην άποψή μου. Και φυσικά, όλα, θετικά και αρνητικά, με σύμπνοια και χωρίς, έγιναν όλα αποδεκτά από μέρους μου. Όσοι συμμετείχατε στις συζητήσεις του τελευταίου καιρού με σχόλιά σας, θα διαπιστώσατε πως δεν αποπειράθηκα ποτέ να ασκήσω κανενός είδους λογοκρισία σε κανέναν και σε κανένα σχόλιο, είτε διαφωνούσα είτε όχι. Εξέφρασα τις διαφωνίες μου με κάποιους αλλά ποτέ δεν διέγραψα σχόλιο ούτε και έχω επιλέξει να προϋποτίθεται της δημοσίευσης ενός σχολίου η από μέρους μου έγκριση.

Πριν από κάποια χρόνια, ένα ή δύο, δε θυμάμαι ακριβώς, είχε γίνει μεγάλος σάλος για την ανωνυμία των bloggers και για το κατά πόσον νομιμοποιούνται να γράφουν ό,τι θέλουν χωρίς να αναλαμβάνουν ενυπόγραφα την ευθύνη της γνώμης και των γραφομένων τους. Τότε, όπως κάποιοι είχατε διαπιστώσει, επέλεξα να αρχίσω να υπογράφω στο blog μου. Έκανα επώνυμο το προφίλ μου με αποτέλεσμα, όλοι, εύκολα να μπορείτε να βρείτε τα στοιχεία μου, το e-mail ή ακόμα και το τηλέφωνο της δουλειάς μου. Και ο λόγος που το έκανα ήταν γιατί "απαιτώ" από τον εαυτό μου, όταν γράφω κάτι, να μην μεταβιβάζω την ευθύνη σε κάποιον άλλον.

Διακόπτοντας εδώ την λογοδιάρροια, ο λόγος που γράφω αυτή την ανάρτηση είναι γιατί έκανα άλλη μια παρατήρηση σχετικά με τα κείμενα, στα οποία αναφέρθηκα στην αρχή. Όλοι εξέφρασαν την άποψή τους, απαντώντας στις αναρτήσεις μου, εκτός από τους άμεσα ενδιαφερομένους. Δηλαδή, την επί κεφαλής της Ένωσης πλειοψηφία. Με άλλα λόγια; Όσοι υπέγραψαν τα κείμενα που σχολίασα. Αναρωτιόμουν, λοιπόν, πώς έγινε αυτό; Τι ήταν αυτό που τους κάνουν να κρατούν αποστάσεις; Μήπως συμφωνούν με αυτά που λέω; Μήπως διαφωνούν αλλά αδιαφορούν γιατί πιστεύουν πως η φωνή μου δεν έχει δύναμη και άρα δεν ασχολούνται; Μήπως δεν έχουν τι να απαντήσουν; Ή μήπως φοβούνται πως αν μπουν σε μια διαδικασία debate μαζί μου θα βρεθούν σε δύσκολη θέση όταν με επιχειρήματα τεκμηριώσω την άποψή μου. (Θέλω να πιστεύω, και αν κάνω λάθος, παρακαλώ διαψεύστε με, πως μέχρι σήμερα, πάντα τεκμηρίωνα και συνεχίζω να τεκμηριώνω τις απόψεις μου με ένα τρόπο τουλάχιστον επαρκή αν όχι ικανοποιητικό σε μεγάλο ή απόλυτο βαθμό).

Και κάποιο πρωί... ξύπνησα! Κατάλαβα γιατί κανείς από τους "εκπροσώπους" της ΕΕΒΕΠ δεν μπήκε στη διαδικασία να μου απαντήσει δημοσίως. Απλούστατον! Γιατί αντί του δημοσίως, προτίμησαν το υπογείως! Εκ των υστέρων, με κάποια καθυστέρηση ίσως, έμαθα πως αντί να απευθυνθούν σ' εμένα, προτίμησαν να απευθυνθούν σε οικείους μου... Τι ωραία... δε θα πω τη φράση "προσπάθησαν να μου σκάψουν το λάκκο"... θα πω απλά πως "διαμαρτυρήθηκαν για 'μένα και για όσα γράφω". Δεν γνωρίζω αν το έκαναν όλοι, το έκανε τουλάχιστον κάποιος/α.

Και έρχομαι, λοιπόν, στο τμήμα που αποτελεί την "Παράκληση" στην ανάρτηση.

Είμαι εδώ, απόλυτα προσβάσιμη σε όλους, προκειμένου να επικοινωνήσετε μαζί μου. Το να βρείτε τηλέφωνο της υπηρεσίας μου, είναι δουλειά 10". Σας προκαλώ, προσκαλώ και παρακαλώ να το κάνετε. Δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρείτε τρίτους ανθρώπους. Είμαι εδώ, πάντα ανοιχτή στην αντίθετη άποψη, αρκεί να είστε σε θέση να την τεκμηριώσετε. Ακόμα και αν διαφωνώ μετά την τεκμηρίωση, τουλάχιστον θα παραδεχθώ πως έχετε πολύ καλούς λόγους να βλέπετε έτσι τα πράγματα.

Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή δεν επιθυμείτε να αντιπαρατεθείτε άμεσα μαζί μου, απλά επιβεβαιώνετε την άποψή μου για τη διοίκηση της Ένωσης, που πλησιάζει πολύ κοντά στην έννοια της ανικανότητας. Και, ήμαρτον! Αν δεν μπορείτε να έχετε ένα αξιοπρεπές και κάποιου επιπέδου debate μαζί μου, πώς θέλετε να εκπροσωπήσετε ολόκληρο τον κλάδο και να μας υποστηρίξετε απέναντι σε ομιλητές ή δημαγωγούς μακράν δεινότερους εμού;

Ευχαριστώ,

Infoscienceaddict (Κατά κόσμον Αφροδίτη Φράγκου - σε περίπτωση που δεν είχατε προσέξει ποτέ την πλαϊνή στήλη του ιστολογίου μου).